Openbare observaties

De laatste weken zit ik met regelmaat in de plaatselijke bibliotheek. Dat is pure noodzaak: ik heb een masterscriptie te schrijven en kan de talloze afleidingen in mijn eigen huis maar moeilijk weerstaan. De openbare bieb is wat dat betreft ideaal. De kans dat je daar in je joggingbroek van ellende maar weer eens koffie gaat zetten of ineens bedenkt dat alle handdoeken opnieuw opgevouwen moeten worden, is verwaarloosbaar. Het mooie van de bibliotheek is niet alleen dat je er waarschijnlijk geconcentreerd aan je werk zult gaan, je kunt er bovendien ook nog van alles leren over de mensheid om je heen. En dat zonder ook maar een boek open te slaan. Hier is wat ik reeds leerde:

  • Als je lang genoeg in de buurt van de Bouquet-romans blijft hangen, zul je zien dat er vanzelf eens een ouder dametje door die reeks gaat staan zoeken en een paar boeken mee naar huis neemt. Dat stelde mij gerust: blijkbaar hebben ook oudere mensen nog gewoon zin in gore passie en consequentieloze seks, ook al vliegen de vonken en lichaamssappen dan alleen nog van het papier. Dat is alvast één zorg over het ouder worden minder. Ik stel me zo voor dat oudere stellen dat aan elkaar voorlezen voor het slapen gaan, waarna ze elkaar knuffelen en met een warme gloed gaan slapen. En ja, ik ben mij bewust van de bizarre paden die mijn voorstellingsvermogen inslaat.
  • Niezen in de bieb klinkt inderdaad een stuk luider dan in andere omgevingen. Mocht u dit lezen, mevrouw in het roze: gat-ver-damme! Hou op z’n minst die vette klauw voor dat fucking schransgat! Dank u. En dat geldt ook voor u, meneer die uw toehoorders dagelijks een paar keer per uur verblijdt met het diepe, slijmraspende geluid van uw gekuch. Ik zou er trouwens eens mee naar de dokter gaan.
  • De bibliotheek is schijnbaar tevens een hangplaats voor minder fortuinlijke mensen van middelbare leeftijd. Ik wist nooit dat je in de bieb halve liters bier mocht opentrekken en op je winterslippers mocht rondwandelen, maar na de afgelopen weken weet ik wel beter. Je mag er zelfs in een soort spontane praatgroep slap ouwehoeren over hoe het dan wel een kutjaar was, maar dat je wel onwijs hebt gelachen (‘hè, weet je nog, pik?’), of met wat voor drogredeneringen je je geloof in God staaft. Oja, en als enige hardop lachen om je eigen grappen is geen enkel probleem.
  • Opvallend veel mensen voeren telefoongesprekken in de bibliotheek. Vast omdat het daar ‘zo lekker rustig is’, maar dat is helaas een illusie, want:
  • Hoewel jijzelf van huis uit hebt meegekregen dat je in de bieb stil bent of het volume in elk geval zoveel mogelijk dempt, is dat duidelijk niet een les die iedereen heeft geleerd. In de bibliotheek merk je gauw genoeg dat het voor veel mensen echt teveel is gevraagd om even geen of weinig geluid te maken. Een handjevol mensen, zo viel mij op, geeft tevens hardop commentaar op artikelen in tijdschriften en kranten. Het vermoeden rijst dat mensen tegenwoordig blijkbaar naar de bieb gaan om eens lekker te praten (zelfs zonder gesprekspartner), net zoals velen tegenwoordig naar de bioscoop gaan om allerlei maar uitsluitend krakend voedsel te eten. Wie de logica hier begrijpt, die verzoek ik het mij uit te leggen.
  • Kinderen leren lezen is verstandig. Ik begrijp dus prima waarom ze meegenomen worden naar de bibliotheek. Het is mij alleen iets minder duidelijk waarom ze daar ook zouden mogen rennen.
  • De bieb heeft stamgasten. Dat was nieuw voor mij, maar nu ik er ook één ben, begrijp ik het eigenlijk wel. In die bibliotheek kun je ongegeneerd jezelf zijn; je hoeft nergens rekening mee te houden. Ik denk dat ik morgen m’n koffie en handdoeken maar meeneem.

 

Waarom The Big Lebowski misschien wel de beste film ooit is

  • Tientallen White Russians. Voor wie nog twijfelt over deze melkige mix met wodka en koffielikeur: ze zijn erg lekker. De redactie proefde ze bovendien voor het eerst tijdens één van de wekelijkse The Big Lebowski-sessies in de redactionele loods, en dat was een bijna magische ervaring. Probeer het tempo van The Dude bij te houden, dan krijg je meteen genoeg calcium binnen voor de rest van de maand.
  • Een tapijt. Hoewel het altijd ontzettend ranzig ligt te worden en op den duur keihard begint te rotten door de prille levensvormen die zich tussen de vette plukken gaan nestelen, kan een huis eigenlijk niet zonder. ‘Het bindt de kamer’, zo zeiden wijze mannen eens.
  • Peuken blussen met bier. Echt zonde van het bier, maar het werkt wel. Cinematografisch al helemaal.
  • Wijze cowboys. Mannen met diepe stemmen die scèneslang kunnen praten met een zwaar Zuidelijk accent: zo heeft Thomas ze het liefst. Van de week nog, trouwens.
  • Nihilisten. Geen kwaliteitsboek of goede film kan zonder ze. Zij kunnen zelf overigens prima zonder boek of film.
  • The Dude. Eigenlijk alleen in deze film terechtgekomen omdat één personage nu eenmaal Lebowski moet heten om een naamsverwarring mogelijk te maken. Is verder van geen enkele betekenis voor het verloop van het verhaal: hij wordt drinkend en rokend de film door gesleept. Een beetje zoals de redactie.
  • Tripscènes met bowlingthema. Spreekt voor zich.
  • Afgeknipte tenen. Sowieso een genot voor eenieder met een fetisj in die richting, maar in The Big Lebowski verwordt de teen tot een cruciaal onderdeel van het toch al ingenieuze plot. Zonder al te veel over de verhaallijn te verklappen: de teen is gelakt.
  • John Goodman.
  • Uitgestrooid worden vanuit een koffieblik. Net als pakken melk proeven in de supermarkt is het een beetje vreemd, maar het kan in feite best. Pas in beide gevallen op voor tegenwind.
  • Je ballen poetsen. Gewoon omdat het lekker is.
  • Vieze onderbroeken, Vietnam, nationaalsocialisme, fretten, The Jesus, spionnen, bowlingregels, gebreide vesten, fucking showdogs en andere religieuze thema’s: The Big Lebowski werkt op zoveel niveaus. Je zou het eigenlijk gewoon eens moeten zien.

big-lebowski1

Wat ik zou doen om niet met Dion Graus in een kamer te hoeven zitten

  • Een rauw ei eten
  • Op mijn fiets zonder zadel fietsen
  • Alle afleveringen van Beschuldigd kijken, zonder commentaar te leveren en zo mogelijk zelfs zonder plaatsvervangende schaamte te voelen
  • Dagenlang geen alcohol drinken
  • De kat van de buren ongestoord in mijn tuin laten poepen
  • Een fanpagina maken voor Gordon
  • Zonder reden leren broeken dragen
  • Het huis schoonmaken. En daarna die van alle andere buren in de straat
  • Al mijn spamberichten printen, deze handmatig sorteren, het geheel laten drukken, dat boekwerk kopen en het daarna alsnog lezen
  • Pingpongen met stierenballen
  • De IKEA-gids in tweevoud overschrijven
  • Vrijwillig blaren behandelen bij de Vierdaagse
  • Limburgers serieus nemen
  • Een baaltje hooi eten
  • Zoenen met Johan Derksen
  • In de maand juli en augustus een zelfgebreide trui en bijpassend ondergoed dragen

The X-Factor

Op het moment van schrijven zit ik in mijn ouder’s woonkamer waar “The X-Factor” aan staat op de televisie. Voor de mensen dat niet kennen; het is een zangwedstrijd waarin een rapper, een saxofoniste en twee commercieel succesvolle, maar artistiek achtergestelde zangers op zoek gaan naar nieuw zangtalent.
Het is niet leuk om zo’n programma met mij te kijken, maar dat ligt niet aan mij. Dat komt omdat het een slecht programma is, waarin de hoofdrollen zijn weggelegd voor mensen die ergens tussen slecht gekwalificeerd en dom vallen. Wanneer ik daar zo af en toe een opmerking over maak, vind ik niet dat je dat mij kan aanrekenen. Ik heb heus het beste voor met de mensen van het programma, maar als er nooit kritiek wordt geuit, leer je nooit iets. Je gaat het een docent ook niet kwalijk nemen als hij een slecht voorbereide leerling een onvoldoende moet geven.
Het was vanavond de eerste keer dat ik “The X-Factor” heb gekeken. Ik kende het fenomeen uiteraard wel, en ik ben ooit wel eens gedwongen een aflevering van Idols te kijken, maar deze (vrijwel identieke) uitvoering van het format had ik nog nooit gezien. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het best vermakelijk vond, hoewel dat hoofdzakelijk door leedvermaak kwam. Zo vond ik het bijzonder grappig te zien hoe een muzikaal wat minder begaafd jurylid probeerde uit te vogelen wat er mis was toen een kandidaat in een verkeerde toonsoort inzette, of hoe een stel jonge pubers met overduidelijk ingestudeerde, compleet misplaatste gangsterrapbewegingen probeerde voor de toondoofheid van het merendeel van hun groep te compenseren.

Het grappigst is het wanneer er gepraat wordt. De kandidaten en juryleden hebben veel soortgelijke programma’s van Amerikaanse bodem gezien en hebben de daar gebruikte manier van praten overgenomen. Wat zij zeggen zit daardoor vol groots klinkende, maar nietszeggende uitspraken, anglicismen, verhaspelde gezegdes en dingen die gewoon niet kloppen. Hieronder heb ik enkelen van mijn favorieten op een rijtje gezet.

Blaas me weg.

Jullie gaan aan.

Je bent nu al een geboren talent.

Hij heeft zijn kern gevonden.

In het begin van je carrière moet je iemand zijn.

Je bent kabam, weet je wel?

Misschien, qua zangtechnisch, lukt het me niet de beste techniek neer te zetten…

Binnenkort verkrijgbaar bij de Met Man en Muys dierenwinkel.

  • Hondentrapje dat wordt gebruikt bij het fokken van kruisingen tussen Deense Doggen en Chihuahuas.
  • Luchtdichte opslagruimte om de kat van de buren in op de bergen.
  • Nederlands woordenboek en taalgids voor Duitse Herders.
  • Hulpmotortje voor schildpadden.
  • Juten zak om de kat van de buren mee te verdrinken
  • Geheugen trainende spelletjes voor goudvissen.
  • Verzameling tongbrekers voor papegaaien.
  • Schoffel om de kat van de buren mee te begraven.
  • Kruidenmix voor Koreaanse hondenbezitters.
  • Verzamelbox van The Beatles.
  • Een Vijftig Tinten Grijs starters kit om te gebruiken op de kat van de buren.
  • Een shotgun om dat rotbeest mee voor zijn kop te knallen.
  • Wat een schijtdier…

Leuke dingen die je kunt doen in een trein

– De conductrice vragen om haar vervoersbewijs. En of ze haar kaart wel heeft geactiveerd.

– Wanneer de conducteur naast je staat vragen om “één koffie, alstublieft”.

– Een medepassagier aanschieten en vragen of hij of zij een astma-inhalator heeft, en wanneer deze met “nee” antwoordt, opgelucht ventileren dat je een bloedhekel hebt aan astmatici. (de woordgrappen waren in deze opzettelijk)

– De trein binnenstappen en de conducteur overdreven vrolijk vragen “waar de reis heengaat vandaag”.

– Een prullenbakje opzoeken, erin beginnen te graven en aan een medepassagier vragen: “Is dit uw troep ofzo?”

– Naast iemand plaatsnemen en hem toevertrouwen dat je naast hem bent gaan zitten omdat je denkt dat hij een degelijke persoonlijkheid heeft en hij er redelijk schoon uit ziet, maar dat hij zich eerst maar eens als een waardig medepassagier moet bewijzen voordat je met hem het bed in duikt.

– Obscene gebaren maken naar de conducteur en zijn fluit.

– Een raampje open zetten en vervolgens je sjaal, wanten, muts en sneeuwlaarzen aantrekken.

– Bij de kaartjescontrole ook je bonuskaart overhandigen.

– Bij het uitstappen het knopje ‘deur sluiten’ indrukken en afwachten totdat iemand je in je gezicht slaat.

– Vragen of je 20 euro extra kunt opnemen wanneer je een boete te betalen hebt.

Vergeten spreekwoorden, deel 2

Sinds wij enkele maanden geleden op Met Man en Muys een aantal vergeten spreekwoorden publiceerden, hebben we kunnen constateren dat u ze weer met volle overtuiging en in het gehele Nederlandse taalgebied bent gaan gebruiken. Dat stemde tot unanieme tevredenheid hier op de redactie en wij hebben toen enthousiast enkele drankjes genuttigd om dit heugelijke gegeven te vieren. Tot wij ons vier weken later weer onder de mensen begaven. Met stomheid geslagen merkten we hoe de geherintroduceerde uitspraken het volledige discours hadden ingenomen, en andere spreekwoorden naar het heiige en tochtige rijk der vergetelheid hadden gezonden. Blijkbaar is het collectieve geheugen niet in staat om oude en nieuwe spreekwoorden vredig naast elkaar te laten bestaan. Daarop meende de voltallige redactie dat het hoog tijd werd de inmiddels vergeten spreekwoorden weer opnieuw onder de aandacht te brengen. Waarvan akte.

-Als de nood aan de man komen.
Nogal snel genoegen nemen met een toekomstig echtgenoot. Eva was zo bang alleen te blijven, dat ze als de nood aan de man is gekomen. Nu is ze getrouwd met Frits. Ja, echt.

-Dat bedankt je één zwaluw.
Het is logisch dat het nog geen zomer is. Er lag nog sneeuw in de straten, dus dat bedankt je één zwaluw.

-Iets tegen willens en wetens doen.
Iets expres maar met tegenzin ondernemen. Hij liet zichzelf tegen willens en wetens struikelen, zodat de ongemakkelijke spanning wat draaglijker werd.

-Het is een eitje van een cent.
De makkelijkste opdracht ooit. Volgens de baas is het een eitje van een cent. Maar waarom doet hij het zelf dan niet?

-Aan mijn vege lijf geen polonaise.
Rot op met je carnaval. Of ik meeging naar Breda. Ha, aan mijn vege lijf geen polonaise!

-De geest is gewillig, maar het vlees is in de kuip.
De wil is er wel, maar het lichaam ligt al Freudiaans te seksen. Bas’ geest was gewillig, maar zijn vlees is al in Annelies’ kuip. Dus dit zal wel zo’n beetje het einde zijn van dit filmavondje, toch?

-Schot voor open deur.
Een makkelijk grapje dat iedereen al eens heeft gemaakt. Jemig, over schot voor open deur gesproken. Triest.

-Iemand met pek en veren het riet in sturen.
Iemand openbaar beschuldigen en beschimpen, en vervolgens ook nog eens een ruk-antwoord op diens vraag geven. Jack werd echt met pek en veren het riet ingestuurd toen hij vroeg waar hij zo’n kortingscoupon kon krijgen.

-Door merg en been wordt men wijs.
Kennis en kunde vergaren door lichamelijke pijniging. Dat brievenbuspissen laat hij voortaan wel achterwege, want hij is door merg en been wijs geworden.

-Aan de veren kent men de boom.
Volkomen gek worden; knetterstoned zijn. Aan de veren kende Frans de boom, dus dan weet je het wel.

10 feiten over kippen

1. Kippen vinden zichzelf heel wat. Meestal verwijzen ze naar het feit dat ze nakomelingen van de dinosauriërs zijn. Dat lijkt mij wat overmoedig: de dinosauriërs zijn immers niet voor niets uitgestorven. Bovendien: vogels die niet kunnen vliegen? Kom op zeg.

2. Wanneer je een kip zijn of haar hoofd afhakt, kan het lichaam nog minutenlang blijven rondrennen. De meeste kippen die ik sprak vonden het een akelig gezicht toen het hen overkwam. “Dat je je eigen lijf ziet rondhuppelen, dat wens je niemand toe”, aldus één van die kippen.

3. Omdat de veren van kippen zo goed isoleren, hebben kippen het zomers vaak erg warm. Ze zouden rond die tijd dan ook dolgraag lekker kwijlend uit het raam van een rijdende auto hangen. Helaas nemen maar weinig mensen hun kippen mee op stap, ondanks dat ze voorbeeldige reisgenoten zijn. Geef ze op tijd wat water en te eten (met name de McDrive vinden ze geweldig), en je hebt geen kind aan ze.

4. Plofkippen vinden het niet zo erg dat ze plofkippen zijn. “Hoe sneller het leed geleden is, hoe beter”, hoor je vaak. De meeste kippen zijn stoïcijn.

5. Kippen hebben zelf ook geen idee wie er nou eerder was. Van eieren weten we het niet: die zijn niet zo spraakzaam.

6. Onderzoek heeft aangetoond dat kippen tot zelfbeheersing in staat zijn. Dit was eerder alleen nog vastgesteld bij mensen en mensapen, en getuigt van een redelijke intelligentie. Wat je verder met zelfbeheersing moet, is nog altijd een raadsel.

7. Hoewel kippen zich met afstand het meest veelzijdige stukje vlees vinden, vinden ze die reclames wel ontzettend irritant.

8. Kippen houden van een stofbad. Ze gaan dan lekker liggen rollen in het zand en tokkelen tevreden.  Wat dat betreft zijn het net varkens, behalve dat er van die laatsten geen kipnuggets worden gemaakt.

9. Het vermoeit veel kippen wanneer je ze vraagt of ze hun eitje morgen gebakken, gekookt of bevrucht willen. Over het algemeen willen ze dat jij die keuze gewoon maakt, want kippen zijn dol op besluitvaardige mannen.

10. Kippen walgen van de term ‘cloaca’. Ze balen ervan dat ‘rectale opening’ voorbehouden is aan de zoogdieren.

Vergeten spreekwoorden

Zo af en toe kom je ze plotseling weer tegen: vergeten spreekwoorden. Het zijn van die spreekwoorden waarbij je onwillekeurig aan klepels begint te denken, maar geen flauw idee hebt wat dat ook alweer te betekenen had. Om die onhelderheid wat weg te nemen en de vergeten spreekwoorden uit de klamme nevelen van de vergetelheid omhoog te halen, heeft de redactie enkele van die spreekwoorden verzameld. Bovendien hebben we ze voorzien van hun (oorspronkelijke) betekenis en een handig praktijkvoorbeeld. Mocht u zelf nog aanvullingen hebben, aarzel dan niet in de pen te klimmen.

– Op zwart zangzaad zitten
Geen geld meer hebben voor de zak kanarievoer waarop men plaats heeft genomen: Daar, midden in de dierenspeciaalzaak, zat Hans schreiend op zwart zangzaad.

– Verdronken kalveren uit de sloot halen
Niet begrijpen waarom men destijds te laat actie heeft ondernomen, en het derhalve nog maar eens proberen: Gerda is verdronken kalveren uit de sloot aan het halen nu ze weer met Jan probeert aan te pappen. Kan je dat zo zeggen, ‘aanpappen’?

– De kont met de krib weggooien
Weigeren de verkeerde beslissing te maken: Uiteindelijk gooide Patrick de kont met de krib weg, en liep hij zonder cd van Dries Roelvink de platenzaak uit.

– De dood in de pot vinden
Een saaie boel waar je ook nog eens niets te bikken kunt vinden: Ik kom nog eens naar je verjaardag! Heb ik al die moeite gedaan met die ballonnen, rolfluitjes en mijn speciale pak, en dan vind ik de dood in de pot!

– Windeieren voor zijn geld kiezen
Genoegen nemen met meer (financieel) voordeel dan van tevoren verwacht: Als ik Claudia was, zou ik windeieren voor mijn geld kiezen en mooi tekenen voor die scheiding.

– Iemand een ootje aannaaien
Een grapje vertellen dat geen grapje blijkt te zijn: Dus ik keihard lachen, bleek dat hij mij een ootje had aangenaaid. Dat was wel beschamend ja.

– Een puntje op de i kunnen zuigen
Een afrondende, knappe prestatie: Ik hoef alleen nog een puntje op de i te zuigen, dan ben ik klaar met mijn schip van wattenstokjes.

– Je een slag om de arm werken
Zo hard werken dat je het niet meer definitief kunt bevestigen: Mark wist niet zeker of hij nu hard werkte of juist niet. Hij had zich echt een slag om de arm gewerkt.

– Op stel en sprong jagen
Iemand meteen tot directheid drijven: Saar moest echt even op stel en sprong gejaagd worden, want we zaten al drie uur te luisteren naar haar beschrijving van de kortste weg naar het station.

– Je handjes in eigen boezem mogen dichtknijpen
Een borst-zelfonderzoek doen: Vlak voor het slapengaan mocht Vera haar hand nog graag in eigen boezem dichtknijpen.