Leuke dingen die je kunt doen in een trein

– De conductrice vragen om haar vervoersbewijs. En of ze haar kaart wel heeft geactiveerd.

– Wanneer de conducteur naast je staat vragen om “één koffie, alstublieft”.

– Een medepassagier aanschieten en vragen of hij of zij een astma-inhalator heeft, en wanneer deze met “nee” antwoordt, opgelucht ventileren dat je een bloedhekel hebt aan astmatici. (de woordgrappen waren in deze opzettelijk)

– De trein binnenstappen en de conducteur overdreven vrolijk vragen “waar de reis heengaat vandaag”.

– Een prullenbakje opzoeken, erin beginnen te graven en aan een medepassagier vragen: “Is dit uw troep ofzo?”

– Naast iemand plaatsnemen en hem toevertrouwen dat je naast hem bent gaan zitten omdat je denkt dat hij een degelijke persoonlijkheid heeft en hij er redelijk schoon uit ziet, maar dat hij zich eerst maar eens als een waardig medepassagier moet bewijzen voordat je met hem het bed in duikt.

– Obscene gebaren maken naar de conducteur en zijn fluit.

– Een raampje open zetten en vervolgens je sjaal, wanten, muts en sneeuwlaarzen aantrekken.

– Bij de kaartjescontrole ook je bonuskaart overhandigen.

– Bij het uitstappen het knopje ‘deur sluiten’ indrukken en afwachten totdat iemand je in je gezicht slaat.

– Vragen of je 20 euro extra kunt opnemen wanneer je een boete te betalen hebt.

Bewapende Begrafenisondernemers

In Volkskrant Magazine stond een tijdje geleden een mooie fotoreportage over de bewapening van leraren en leraressen op Amerikaanse scholen. Het Amerikaanse antwoord op een toename van schietpartijen is meer wapens. Zoals Reagan het leger vergrootte in vredestijd voor een eventuele preventieve oorlog, zo is de Amerikaanse juf voortaan in het bezit van een pistool. Een van de foto’s toont de conrector van een schooldistrict in Ohio. Hij is in het bezit van een fors jachtgeweer, een mooi stel oorkleppen en een zonnebril. Hij voelt zich aanzienlijk op zijn gemak met deze uitbreidingen. De meest verontrustende foto is van een begrafenisondernemer, die een fluwelen doosje toont met daarin een klein pistooltje. Hij kijkt er een beetje stiekem bij. Magere hein heeft een nieuwe gedaante aangenomen, Jerry Cartmill is zijn naam. Op het eerste gezicht lijkt hij een keurige man. Zijn dikke buik verraadt hem echter. De zaken gaan goed! Hij heeft een vette ring om zijn worstenvingers en dus dat fluwelen doosje. Het is als de opticien met de laserpen, de huisarts met vieze deurklinken of de tandarts met de boor. We kunnen nu nog denken; die gekke Amerikanen, maar voor je het weet staat dikke Hein ook hier op de stoep.