Teambuilding Met Man en Muys 2013 – Claudio

20130823-IMG_2365

De redactie, inclusief lifters.

Maandag:
Al weken heb ik uitgekeken naar de biervakantie die Joop en ik aan het plannen waren. Helaas had Thomas de dag voor vertrek besloten toch naar Noorwegen te gaan. Wij wilden hem ompraten, maar toen Thomas al Joop’s geperforeerde pingpongballetjes weer gedicht had, hij dreigde om mijn hemd te wassen (en daarmee maanden aan zorgvuldige geuropbouw teniet te doen), en al twee minuten zijn adem aan het inhouden was, zijn we toch overstag gegaan. Joop was vooral chagrijnig, maar ik laat me niet zomaar verslaan en heb bier ingeslagen en overgeschonken in een verpakking waarvan ik zeker weet dat Thomas er nooit bij in de buurt komt; flesjes mondwater.
Ik sta in Noorwegen en kijk om mij heen. Thomas staat op vissen te springen en Joop zit gehurkt met zijn buikloop te kampen. Ik neem een grote slok van mijn La Trappe Quadrupel, veeg wat druppels van mijn kleren (afkomstig van Joop of Thomas, ik ben niet meer in staat te onderscheiden wie) en bedenk me dat natuur best ok is als je dronken bent.

Dinsdag:
Lopen gaat lastig met de kleine veertig kilo bier in mijn rugzak. Gelukkig lopen we maar een kilometer en wordt het gewicht in mijn rugzak steeds een beetje minder. Na een busreis waarin ik een beetje van mijn roes af heb kunnen slapen, bevind ik mij opeens op een berg. Na een aantal zaken waar ik me niet veel meer van herinner (ik zie nog vlammen voor me en ruik de weeïge geur van compost en de Twentse keuken), besluit ik mijn blaas te gaan legen in een beekje. Terwijl ik daar sta, met mijn piemel in mijn hand en een mondwaterflesje Hoegaarden Wit aan mijn lippen, zie ik dat Joop zich een paar meter stroomafwaarts staat te wassen in het beekje waarin ik momenteel urineer. Ik lach, waarbij een klein beetje braaksel meekomt, en geniet van mijn omgeving.

De redactie, in verschillende stadia van verval.

De redactie, in verschillende stadia van verval.

Woensdag:
Ik ben voor het ontbijt al begonnen met drinken van Delirium Tremens. Ik heb verder niet zoveel meer meegekregen.

Donderdag:
Wederom wakker geworden in een plas van mijn eigen spuug. Terwijl ik de tent in een zakje duw, te katerig om hem eerst schoon te maken, vraagt Thomas hoe mijn tent toch iedere dag zo nat komt. Ik brom iets over een lek en bestrijd de hoofdpijn met een paar slokken Karmeliet Tripel. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een meertje. Daar heb ik zowaar een paar bergnimfen zien badderen. Ik heb geprobeerd om foto’s te maken, maar kon onder invloed niet meer scherp stellen. Ik geloof niet dat ze mij gezien hebben. Thomas had een erg mooie broek aan vandaag.

Vrijdag:
Vandaag hebben we een stukje gevaren op een boot. Thomas was zeeziek geworden, maar ik heb me goed weten te houden; ik ben al een week gewend aan de deining. Eenmaal weer aan land zet ik mijn tent op en ga rustig in het gras liggen met een Guinnessje. Ik begin dat nomadisch bestaan steeds meer te waarderen.

Zaterdag:
Lekker gelopen vandaag. Mijn bier is bijna op, maar ik heb het voor vertrek in de waterzak van mijn rugtas gegoten, waardoor ik tijdens het wandelen via een rietje van een lekkere Zatte van Brouwerij ’t Ij kan genieten. Thomas probeert me een aantal keer aan de kant te duwen, terwijl hij me voorbij rent, maar ik haal hem ook zo af en toe in als hij uitgeput op de grond is gevallen, zijn broek zo ver is afgezakt dat dat het lopen tegenwerkt, of hij met zijn arm vastzit achter een rotsblok. Terwijl ik ’s avonds het laatste beetje bier in mijn mond laat lopen, zie ik er nu al tegenop om morgen met een legendarische kater te moeten vliegen. Dat zijn echter zorgen voor Nuchtere Claudio, bedenk ik me, terwijl Dronken Claudio langzaam, maar vredig, bewustzijn verliest.

Teambuilding Met Man en Muys 2013 – Joop

20130822-IMG_2019

Maandag:
Hoewel Claudio en ik ons eerder dit jaar voorgenomen hadden uitgebreid op biervakantie te gaan, liggen we nu toch echt te kutten in een tent in Noorwegen. Vanaf onze idyllische locatie, tussen halfdode bosjes op het terrein van een wegenbouwbedrijf, kijken we toe hoe Thomas een soort dans maakt om zijn tent. Het blijkt dat hij woest al zijn haringen aan het vertrappen is, omdat ze dan “nog ergens goed voor zijn, verdomme!” Claudio en ik lachen om het feit dat Thomas haringen met uitjes heeft meegenomen, maar het is slechts een schrale troost: een verloren biervakantie is niet goed te maken. Maar, zo besluiten we optimistisch, je kunt het wel wreken. Verder vooral diarree gehad.

20130820-IMG_1833Dinsdag:
De wandeling vandaag was kort, hooguit een kilometer, maar dankzij een kleine technische misser hebben we er wel ruim 4 uur over gedaan. Na een busrit staan we nu bovenop een berg, die bedekt is met een soort vochtig mos. Claudio en mij werd verzocht ergens anders te gaan staan; blijkbaar kan ons reisgezelschap minder goed tegen windjes dan wijzelf. Terwijl Thomas onze broodnodige lampenolie aan het gebruiken is om een artificieel vreugdevuur te maken (wat zou impliceren dat er enige vreugde in zijn leven is, wat ik momenteel betwijfel), ga ik mij nu even wassen in het beekje. Dat is een paar centimeters warm, maar wel prettig voor het gemoed. En de ballen, want goed zaad is koel.

Woensdag:
Alweer wandelen. De route voerde langs een asfaltweg. Gletsjer hier, rivier daar, maar weinig dat echt de moeite waard was. Vooral veel doodgewone kilometers met stijgingspercentage. Het instant-eten uit zak leek even een lichtpuntje, maar was helaas een domper. Nu regen, meer diarree en chocolademelk voor 5 euro per kop in een soort enorme bergsauna. Thomas is opgewekt en geniet, Claudio heeft een natte tent en een bedroefd hoofd. Het lijkt in niets meer op een biervakantie.

Donderdag:Soppen.
Het weer was goed vandaag. De uitbundige zonneschijn zorgde ervoor dat Thomas’ thermosondergoed niet langer in een verhullende broek gestoken diende te worden en dat maakte de rest van de wandelaars merkbaar ongemakkelijk. Verder zagen we meren, sneeuw en stapels stenen. Behoorlijk veel stenen zelfs. Onderweg samen met Thomas even gebadderd in, wederom, fris water. Over het feit dat we elkaar hoogst erotisch en intiem inzeepten werd gelukkig niet al te moeilijk gedaan. Claudio heeft nog foto’s, geloof ik. De tenten hebben we neergezet op een eilandje in de rivier. Een mooie locatie, maar wel zompig. Dat zal Claudio’s tent niet fijn vinden, want die heeft al moeite met Claudio’s kwijlerige maar opwindende dromen. Thomas en ik hebben hem zojuist nog aangeraden daar eens een boek over te schrijven. Ik zou het tenminste wel willen lezen, vlak voor het slapengaan.

Vrijdag:
We hebben onze tent opgepakt, op een boot gezet, van de boot gehaald en weer opgezet. Ik begin te begrijpen waarom mensen sedentair zijn geworden.

Zaterdag:
Vanochtend wakker geworden met de geur van zelfonderschatting, wandelsokken en knakworsten. Bepaald geen fris begin van de dag. Een dozijn Nutsen kon daar weinig aan veranderen. Wel een geinige klim gedaan vandaag. Thomas en Claudio deden een wedstrijdje naar de top, maar verloren allebei. Verder lekker geplast tegen een rots en bedacht hoeveel manieren er zijn om vegetarische groentelasagne te maken zonder groente. Nu slapen, morgen naar huis.

Claudio slaapt.