Dit is een gestolen tip. Nog niet zo lang geleden zat ik naast een hippe medestudent die in haar agenda aan het doedelen was. Als er iemand naast mij aan het tekenen is kan ik de verleiding niet weerstaan om zo nu en dan mee te kijken zonder mijn hoofd te bewegen. Het is een gecompliceerde situatie, waarin je als een soort spion door de gaten in je krant gluurt. Onlangs, in de trein, was iemand foto’s aan het inplakken in een fotoboek. Met een potloodje schreef ze er dingen bij. Iedereen zat mee te gluren. Eén vrouw was zo beleefd om te vragen of ze even mee mocht kijken. “Nee liever niet”, zei de inplakker, “het is persoonlijk”. Vanaf dat moment had ik mijn linkeroog steeds op haar werk gericht.
Om even terug te komen op de gestolen tip. In de agenda van de bewuste medestudente stond een concert van Horsefeathers. Dat heb ik thuis even door de zoekmachine gehaald. Wat kwam eruit? De perfecte herfstmuziek!