NOS Journaal seizoen 52

De afgelopen tien seizoenen waren al langdradig en vermoeiend, maar het laatste is echt bedroevend slecht. Wij weten niet of u het nog volgt. Wij zijn de draad al een tijd geleden kwijtgeraakt. Het recept is al die jaren ongewijzigd gebleven en niemand kijkt nog op van de anders zo sensationele en altijd actuele thema’s die het programma aansnijdt. Het Journaal lijdt aan hetzelfde ziekteverschijnsel als zoveel Amerikaanse series; overbevissing van de grote publieke vijver. Kortom, NOS Journaal seizoen 52 is verzand in oeverloos gekabbel van de rivier der middelmatige grijsheid.

Dit laatste seizoen ergeren we ons, meer dan voorheen, een hernia aan de langwerpige half loensende zeiktronies van de zogenoemde nieuwslezers. Zeker nu Eva Jinek uit de serie geschreven is. Een bekwaam scenarist weet dat er in een serie altijd een goed stel borsten moet meedoen. Waar is de romantiek? Alleen de afbrokkelende foundation van Rick van de Westelaken is nu nog de moeite van het kijken waard. Zelfs Sacha de Boer, die bij haar eerste optreden gloeiend heet van het scherm spetterde, zich niet liet vangen in RGB-kleuren, is inmiddels de ultieme ‘Girl Next Door’ geworden. Maar wat wil je dan, als je duizend afleveringen per seizoen draait. Het is niet op een onbewoond eiland of met een hijgende Jack Bauer. Maar toch.

Los van de zogenoemde nieuwslezers, bezwijkt het plot zo langzamerhand, doorvreten van pissebedden, onder haar eigen gewicht. Toegegeven, de verwachting zijn hoog na het terugzien van seizoen 30. Het was een mooi uitgebalanceerd seizoen, met frisse thema’s en verrassende wendingen. Wie had ooit kunnen voorzien dat de muur daadwerkelijk zou vallen? Het was een fraai staaltje scenarioschrijven. Voor de ultieme afsluiting van de serie zou dit seizoen perfect geschikt geweest zijn, maar de gulzige en altijd hebzuchtige pipo’s van de Nederlandse Omroep Stichting besloten anders; het blauw- en zuurmelken van het winstrund dat het journaal eens was, werd de te varen koers.

Als gevolg van deze roofbouw zitten we nu met uitgekauwde thema’s. Die aardbevingen kennen we inmiddels wel, en zijn allang niet grappig meer. Dergelijke natuurverschijnselen worden zonder enige devotie opgelepeld uit de wolken stof die vanuit alle hoeken van onze lijzige planeet komen aanwaaien. Bovendien wordt er te scheutig omgesprongen met suggestieve plotwendingen. Vrijwel altijd wordt ons het gevolg van een vooronderstelde gebeurtenis getoond. Vervolgens krijgen we de meningen van nietszeggende burgers, die ons een eerste analyse van de vermeende voorvallen mogen verschaffen. Maar zelden krijgt de moderne kijker de gebeurtenis die zo spannend had kunnen zijn zelf te zien. Zonde. Een gemiste kans. In de eerste aflevering van Lost is het wel gelukt om met een klein budget een grote vliegtuigcrash in beeld te brengen. Waar gaat het geld dan in zitten bij de NOS?

Onbegrijpelijk blijft de afsluiting van elke episode. Deze is altijd gelijk afgezien van het ingegroeide haar van de orakelende Krol. Steeds maar geeft dit personage een uitvoerige diapresentatie, aan de hand waarvan hij met driftige gebaren verklapt wat er morgen te gebeuren staat. En overmorgen. En het weekend. Alle spanning is eruit. Dankje, lul.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *